"ima, b4 aku kenal ko...aku selalu pk ko ni jenis yg serius n garang.sampai takut aku nk tegur...tp bila aku dah knl ko, rupa-rupanya ni perangai ko yek.."...humm, ni yg selalu kawan2, junior2, senior2, selalu ckp kat sy...hahaha, org kata x knl maka cinta. muka je nampak perasan 'macho', tp ...huh.
junior2 terutama adik2 usrah pom kadg2 pening dgn saya...hehe.kdg2 x dpt control perangai 12 thn sy ni. nk wat camna, ni perangai azali.kdg2 cuba nk jd dewasa jgk, tp cm susah je.mungkin pengaruh famili tercinta kot yg masih melayan sy cam kanak-kanak ribena.hehe.maka x hairan la perkara biasa bg saya utk bersepak terajang dgn anak sedara yg berumur 7 thn..dasyat tol.adoi..kdg2 ada jgk kwn2 yg tegur suh berubah sikit perangai ni tp tgh try berubah la ni...try nk buang perangai hyperaktif ni....ala, baru 22 thn..(errrrr....muda lg ke)
apapun, setiap org diciptakan dengan pelbagai perwatakan yang berbeza...kdg2 kita x sedar yg ia mampu memberikan pelbagai kelebihan pd kita...bagi saya, sy eppy bila sy dpt menarik orang dgn perangai sy ni. menarik org utk apa? mestilah ke arah benda2 baik. sy nk org selesa ngn saya. sy x suka menghipokritkan diri. mereka yang berkawan dengan jasad saya perlulah jgk berkwan dengan perangai dan peribadi saya. biar kawan-kawan sy mengenali saya dengan perangai saya ini...saya x nk jd serius sebab bila saya serius, saya akan serius betul2 dan takut bila sikap serius saya nt akan membawa kpd masalah emosi atau kemoodyan yg melampau...jd, sy mengambil keputusan utk eppy2 saja. tp masih menjaga adab2 seorang muslimah...insyaallah.
alhamdulillah, dgn sikap terbuka saya ni, orang mampu utk bercerita ttg mslh mereka kpd saya...dan yang penting sy dpt mendekati golongan2 yang pelik dan bersillaturahim dgn mereka. kdg2 golongan yang camni memerlukan orang "berjiwa" dgn mereka utk berkongsi masalah dan perasaan mereka.apa yg penting bg sy, sy dapat mengenali bermacam2 jenis orang dgn pelbagai sikap yg berbeza.kdg2 kita x jangka pom ada org yg bersikap seperti itu di dunia ni.tp, bila kita mampu utk tidak mengeklusifkan diri kita dalam bersillaturahim, insyaallah pelbagai pengalaman yang akan kita perolehi...bukankah itu sikap yang perlu ada pada para dai'e...jangan terlampau mengeklusifkan diri...
salahkah saya kerana bersikap seperti ini?...saya tahu, mungkin sikap saya ini menyebabkan ada org yg x selesa dgn saya.tp x pa lah...yang penting saya bahagia dan orang lain pom bahagia dengan saya. tp apa yang salah dan kurang, insyaallah saya berusaha untuk memperbetulkannya.
ni la adik2 usrah saya...mcm2 ada
No comments:
Post a Comment